Ik heb mijn bedenkingen af en toe. De relaties van ouders wisselen sneller dan de seizoenen in een jaar. Ze worden voorgesteld als de ware en vertrekken als een halve gare. Ik ben ermee gestopt om elke keer toe te laten dat een nieuwe partner van een ouder geïntroduceerd wordt aan onze pleegkinderen als nieuwe vader of moeder. Een relatie houdt maximaal een half jaar stand. Daarna dient er zich een volgende potentiële vader of moeder aan die vervolgens weer geïntroduceerd moet worden aan het kind. 

De broertjes en zusjes die tijdens deze kortstondige en heftige relaties geboren worden, vind ik een heel ander verhaal. Ik vind het ontzettend belangrijk dat de broertjes en zusjes van onze pleegkinderen elkaar leren kennen. Het is familie en het blijft familie. 

Maar elke keer moet ik mij zo hard maken om deze bezoeken van de grond te krijgen. De broertjes en zusjes zijn keer op keer een ondergeschoven kindje. Zodra ze niet meer bij de vaders of moeders van de kinderen wonen, wordt er geen prioriteit meer aan gegeven. En dat vind ik stom. Heel stom. Ik snap dat het niet makkelijk te regelen is. Maar dat het niet geregeld wordt, dat snap ik niet. 

Nu hebben we ook weer een situatie. Vader zijn relatie is voor de tweede keer verbroken. De twee kinderen wonen bij moeder. Moeder wil niets meer met vader te maken hebben. Hup, weg zijn de broertjes en zusjes. 

Misschien is het dweilen met de kraan open. Trekken aan een dood paard. Maar toch, ik blijf er voor gaan en er voor vechten. Al is het maar voor die ene keer dat het wel lukt! 

Amy (42) is fulltime pleegmoeder en getrouwd met Collin (41). Ze hebben drie eigen kinderen Joy (19) Nicky (17) en Joël (15) en drie pleegkinderen Demi (7), Finn (5) en Faya (4). Volg Amy ook op haar Facebookpagina facebook.com/amy.schrijft of Instagram: @amy.schrijft.