Jos zit niet meer zo ontspannen in de hangstoel, maar laat zich niet uit het veld slaan: “De eerste paar dagen in een groep is het nieuw en houd je het vast wel vol, maar daarna zal de lol er al snel af zijn.” Angelique vervolgt persoonlijk: “Pffffffft, hoe zit het dan met je moeder? Je wilt toch zo graag bij haar wonen?” Jos stopt even met schommelen en zegt dan onthullend: “Ja, dat is waar. Maar misschien werkt dat wel precies hetzelfde?! De eerste paar dagen is het nieuw en houd ik het vast wel vol, maar daarna kom ik er waarschijnlijk achter waarom ik bij Kees en Gerdien woon.”

Nadenkend schommelt Jos verder. Mijn hart slaat een slag over door deze verwarmende levenswijsheid. Deze waardevolle conversatie moet ik onthouden! In het heetst van een loyaliteitsstrijd kan ook Jos een moment krijgen, waarin hij zijn eigen openbaring nog eens broodnodig zal kunnen hebben.