“Ze is oud, dus over vier jaar weer een nieuwe.” Een appje van een moeder die er na de vierde gezinsvoogd geen vertrouwen meer in heeft. De ouders reageren verschillend: of ze houden hun adem gespannen in, of ze schreeuwen het uit en willen geen contact met 'die nieuwe'. Het geeft spanning, want je weet het nooit wat een nieuwe gezinsvoogd nu weer in petto heeft. 

En eerlijk gezegd vind ik het ook wel spannend. Want inmiddels weet ik dat elke gezinsvoogd zijn eigen stempel op de situatie drukt. Ook weet ik dat het rommelig is op dit moment bij jeugdzorg dat de werkdruk hoog ligt en er veel wisseling is in personeel. De vorige gezinsvoogd kon onder andere daardoor zijn werk niet meer volhouden en goed doen. En nu hebben we dus een nieuwe. 

We wachten het af en geven het een kans. Dat is de boodschap aan mezelf en aan de gespannen appende ouders. Want verdient niet iedereen een eerlijke kans?

Ik krijg een appje van de nieuwe. Ze gaat de vader van Demi bezoeken en vraagt hoe vaak de bezoekregeling ook alweer was. De moed zakt me even in de schoenen. Demi ziet haar vader al anderhalf jaar niet. Contact met vader is niet mogelijk, zowel voor Demi als voor de hulpverlening. Hij houdt alles af. 

Aan het einde van de dag ontvang ik een appje van 'de nieuwe'. Ze is bij vader op bezoek geweest en vader heeft ingestemd met een bezoekregeling van twee keer per jaar. ‘s Avonds zeg ik tegen Collin: "Misschien is 'die nieuwe' toch zo gek nog niet."