Hij zit er energiek en ambitieus bij. Als het aan Remco ligt, is dit precies de plek waar hij nu moet zijn. “Ik heb veel gewerkt binnen het onderwijs, jongerenwerk, de politiek. Altijd met een focus op kinderen en jongeren. De NVP is een kleine club, maar met heel veel impact. Het is zo belangrijk dat juist ook het perspectief van pleeggezinnen wordt vertegenwoordigd. En dat zijn er bijna 17.000, een belangrijke taak dus.” Zijn passie voor pleegzorg komt ook terug in zijn privéleven, hij heeft als pleegouder drie plaatsingen gehad. “Eigenlijk direct toen we gingen trouwen, meldden mijn vrouw en ik ons aan bij de Rading. Na de screening en het intaketraject kregen we op een dinsdag de brief dat we waren toegevoegd aan het bestand. Op donderdag hadden we de kennismaking met ons eerste pleegkind en op maandag zat ze bij ons in huis. Het is zo bijzonder om voor jongeren die echt in de knel zitten een veilig thuis te zijn en ze te helpen om stabieler en zelfverzekerder de toekomst tegemoet te gaan. Ondanks dat onze pleegkinderen al ouder dan 20 zijn, hebben we met twee nog goed contact. Gisteren ging ik een hapje eten met onze jongste en we konden samen terugkijken op de tijd thuis en alle uitdagingen. Echt onbetaalbaar.” Hiernaast is Remco ook betrokken bij een pleegzorghuis, waar hij af en toe jongeren voor opvangt. “Het is een soort Mockingbird-light, we zijn de oom en tante.”

Boven op de ontwikkelingen

Remco is krap twee weken aan het werk, dus nog midden in de fase van kennis maken met collega’s en alle diverse organisaties in het veld. Tegelijkertijd kijkt hij ook al uit naar de toekomst. “De eerste contouren van onze strategie beginnen zich af te tekenen. Zo zie ik bijvoorbeeld een belangrijke uitdaging in een goede positionering van de NVP. Als ik nu aan mensen vertel wat ik doe, krijg ik te vaak de reactie: ‘De NVP, wat is dat?’. Elke pleegouder moet weten wie we zijn en wat we kunnen betekenen.” De plannen voor de komende jaren hangen natuurlijk nauw samen met de ontwikkelingen in de sector. Hoe ziet Remco daar de belangrijkste focus? “Allereerst zie ik onverminderd de behoefte aan ondersteuning in welke zin dan ook. De vragen bij onze helpdesk worden steeds complexer. Maar we behartigen natuurlijk ook de belangen in Den Haag. Heel concreet bijvoorbeeld op het gebied van vergoedingen. Daarnaast denk ik dat de vormen van pleegzorg meer zouden kunnen veranderen. De behoefte aan pleegzorg blijft groot, of wordt zelfs groter, door het overheidsbeleid ‘zo thuis mogelijk’. Maar er zijn zoveel meer opties: bijvoorbeeld met buurtgezinnen of hybride vormen. We volgen het uiteraard op de voet, en zijn betrokken bij nieuwe ontwikkelingen.”

Geschrokken van het nieuws uit Vlaardingen

Juist deze eerste twee weken van Remco’s nieuwe baan waren een onstuimige tijd in pleegzorgland. Een pleegmeisje uit Vlaardingen werd zwaar mishandeld in het ziekenhuis opgenomen. Het leverde ruime aandacht in de media op, waarvan veel negatief. “Het nieuws ging natuurlijk door merg en been. Zeker als pleegouder vraag je je direct af: hoe heeft dit kunnen gebeuren? En tegelijkertijd hoop ik dat we niet in een kramp gaan schieten. We mogen het niet wegwuiven en alleen benadrukken dat er ook heel veel goed gaat. En aan de andere kant helpt het ook niet als we alleen maar op zoek gaan naar een zondebok en focussen op ‘die grote bende binnen de jeugdzorg’. Ik hoop dat we met elkaar het gesprek open en eerlijk kunnen voeren over hoe we continu bezig kunnen zijn om de jeugdzorg beter te maken. Mét het besef dat het vaak ook echt ingewikkeld is. En dat iedereen voor ogen houdt dat het er uiteindelijk om gaat dat we recht doen aan de kinderen.”