Ik was in gesprek met een jongere die vanaf de basisschoolleeftijd regelmatig een weekend logeerde bij haar deeltijdpleegouders. Die waren ook met haar opgetrokken toen ze naar ‘de middelbare’ ging en waren gebleven toen ze op een groep en later in een gezinshuis kwam te wonen. Nu is ze twintiger en student. En dit was haar antwoord toen ik vroeg of ze nog contact met haar pleegouders had. “Als ik een vraag over het leven heb bel ik hen als eerst.”

Het raakt mij elke keer weer als ik in gesprekken met pleegjongeren of -ouders hoor en voel hoe betekenisvol pleegouders zijn voor de kinderen en jongeren voor wie zij hun huis openstellen. Dat kan één keer in de maand een weekend zijn, een weekje in de vakantie, fulltime of een korte periode in geval van een crisis. In al die situaties ontstaan bijzondere relaties die vaak ook nog doorlopen als de formele pleegzorg is afgerond omdat de jongere ouder dan 21 jaar is. Net als bij de jongere die ik sprak.

Aan het begin van het nieuwe jaar wens ik jullie allemaal toe dat je als pleegouder ook in 2025 van betekenis mag zijn voor kinderen en jongeren voor wie jij je huis en hart openstelt. En uit ervaring weet ik dat dat soms ingewikkeld, spannend of lastig kan zijn. Daarom wens ik je ook energie, wijsheid, moed, relativeringsvermogen, rust en humor toe voor de momenten dat je dat nodig hebt.

En loop je vast, wil je je ervaring delen, heb je een goed idee of zoek je een plek om andere pleegouders te ontmoeten? Je bent van harte uitgenodigd om van je te laten horen! Dan kunnen we als vereniging samen met de leden pleeggezinnen ondersteunen en bouwen aan goede pleegzorg.

Een mooi 2025 gewenst!