Nieuws

Tweede Kamerlid Lisa Westerveld (Groen Links) heeft veel portefeuilles onder haar hoede. Jeugdzorg is er één van. Uit de vragen die ze stelt aan de staatssecretaris in de Tweede Kamer blijkt dat ze ideeën heeft om de jeugdzorg te verbeteren. Waarom klopt haar hart voor jeugdzorg? En wat zou ze het allerliefste willen bereiken als het gaat over pleeg- en gezinshuiszorg?

Jos (10 jaar) schommelt verveeld wat heen en weer in een hangstoel onder de veranda. Hij hoort Angelique (13 jaar) luidkeels mopperen en vraagt haar: “Wil je naar een groep ofzo?” Angelique draait met haar ogen en concludeert: “Alles is beter dan hier!” Jos zegt geërgerd: “Je weet écht niet waar je over praat!” Voordat Jos bij ons in het gezinshuis kwam wonen, verbleef hij in een residentiële instelling. Een klinische behandelgroep waar hij nooit meer naar terug wil en dat steekt hij niet onder stoelen of banken. Angelique bitst terug: “Net alsof jij het zo naar je zin hebt hier!”

Op 1 januari 2022 geldt in de Jeugdwet een gewijzigd woonplaatsbeginsel. Het woonplaatsbeginsel regelt welke gemeente financieel verantwoordelijk is voor de jeugdhulp, waaronder dus ook pleegzorg. Het huidige woonplaatsbeginsel gaat uit van de woonplaats van de gezagsdrager (1) van de jeugdige. Het nieuwe woonplaatsbeginsel gaat uit van de woonplaats waar de jeugdige staat ingeschreven.

In het vorige nummer van BIJ ONS lazen we hoe JongWijs zich inzet voor jongerenparticipatie. Manuela, die zelf in een pleeggezin woonde en nu bij JongWijs is aangesloten, vertelde: “Ik vind dat de stem van kinderen en jongeren met een achtergrond in een pleeggezin of gezinshuis ongehoord is. Maar de mening van jongeren telt!” Samen met collega’s van de Universiteit Leiden onderzocht ik de positie van jongeren bij juridische beslissingen, en daaruit blijkt inderdaad dat een grote groep kinderen nu niet gehoord wordt.